اولین تکونات
از شنبه هفته پیش یعنی 5 شهریور شبی یک ضربه کوچولو رو در وجودم حس کردم درسته که برای دومین باره که لذتهای مادرانه رو حس می کنم ولی اینبار هم مثل بار قبل شیرین و لذت بخشن و باعث می شن روزی هزاران بار خدای بزرگمو برای این نعمتهای که به من ارزانی داشته و این موهبت الهی یعنی طعم خوش مادر بودن رو به من چشونده شکر کنم و شاکر باشم
هنوز توی این یک هفته خیلی حرکاتت کمه شاید روزی چندبار حس کنم ولی همون هم باعث می شه که بدونم یک هدیه الهی دارم که داره در بطنم رشد می کنه و از خون من می خوره تا بزرگ بشه و زندگیمونو مثل گل پسذم شیرین و زیبا کنه .
ما منتظریم که این روزها هم به خوبی بگذرنو تو هم به جمع سه نفره ما اضافه بشی و زندگیمونو نورانی تر کنی
خدایا شکرت
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی